Dhkp-c'nin Cumhuriyet Savcısını rehin alması tutarlıdır.
Zaten o isteklerin kabul edilmeyeceğini bile bile bu eyleme girişmişlerdir.
Pratik anlamda eylem yapmanın, silahlanmanın gerekliliğini göstermişlerdir.
Eylemin vardığı nokta silahlı bir kuvvete karşı silahlı eylem yapmanın hiçbir işe yaramadığını, şiddette devletle yarışılamayacağını, üstelik devletin ekmeğine yağ süreceğini göstermiştir. Berkin Elvan'ın ailesinden gelen mektup, eylemin kendi talepleriyle dahi ne kadar çeliştiğini göstermektedir.
Bir eyleme bakarak bunu baz almak yanlıştır. Ve baş edilebileceğini göstermiştir. Küçük olan savcı rehinesi olayında bile devletin eli ayağına dolaşmıştır.
Önermede geçen eylemin sonucu bundan ibarettir. Devletin eli ayağına filan dolaşmamış, Berkin Elvan cinayetini örtbas etmenin bir yolunu daha bulmuş, Elvan ailesinin elini kolunu biraz daha bağlamış, Cumhurbaşkanı da üç yeni cinayeti canı gönülden kutlamıştır.
Ana önermeye bakacak olursak konudan sapmadan, bu silahlanmayı gereksiz kılmayacağı gibi doğrulamazda.
Ana önermedeki eylemin sonuçları zaten silahlanmanın işlevsizliğini göstermektedir. Şiddetin asıl kaynağıyla silah yoluyla müzakere başlatılmaya çalışılmıştır. Oysa ki müzakere ancak silahın bırakıldığı noktada mümkündür.
Devletle devletin aracı olan şiddeti kullanarak mücadele etmeye çalışmak ancak mini devletlere yol açar. DHKC zaten başlı başına Okmeydanı ülkesinin şiddet yanlısı mini devletidir; üstelik idam cezasını benimseyen bir mini devlettir. Küçük ya da büyük her devlet şiddeti hak ihlali getirir.
Masum bir insanın kafasına silah dayayıp hak aramak ancak bir sol örgütün daha dogrusu Türk solunun savunabilecegi bir durumdur.Türk solunun şiddeti meşrulaştırması ise kendi söylemleri içerisinde tutarlıdır!